„(…)Spojrzała dalej, aż za linię nienawistnych spojrzeń. Jak to możliwe, że gdzieś tam, był teraz normalny świat? Słońce na horyzoncie świeciło jak zawsze, ludzie szli do roboty, rodziły się dzieci i śpiewały ptaki…
   Przecież czas powinien się zatrzymać, ziemia zatrząść w posadach, niebo rozstąpić się, a Bóg ukarać winnych! Jak na komendę firmament przecięła błyskawica. Motłoch zamilkł zdziwiony, kierując wzrok pod niebiosa, żeby po chwili rozkrzyczeć się i wiwatować ze zdwojoną siłą.
   Nagle poczuła jak ktoś chwycił ją za ramiona. Próbowała się wyrwać, ale nie miała szans ze swoim oprawcą. Silne ręce trzymały ją mocno.
   Ostatnie, co usłyszała, to cichy trzask, któremu towarzyszył ból przeszywający całe ciało. A potem zgasło światło, ucichły krzyki, ucichły ptaki... I nie było już nic…”

***

   21 sierpnia 1811 roku, na Wzgórzu Szubienicznym w Reszlu, zapłonął stos, na którym spalono, ostatnią w Europie, czarownicę – Barbarę Zdunk.
   Ta tragiczna historia, tak naprawdę niewiele mająca wspólnego z czarami, zainspirowała mnie do napisania własnej wersji losów Barbary, która w mojej książce uosabia setki niewinnie zgładzonych kobiet, którym zarzucono konszachty z diabłem.

Pierwsze recenzje Patronów medialnych...

Wywiad z Katarzyną Kuśmierczyk w Radio5

Pierwsze opinie przedpremierowe Patronów medialnych...

To snuta z lekkością, a zarazem pietyzmem i wyrafinowaniem opowieść. Autorka, jak mało kto, potrafi po mistrzowsku łączyć ze sobą różne gatunki literackie, których ścieżki, wydawać by się mogło, nigdy nie powinny się przeciąć. Z kunsztem godnym prawdziwego artysty Katarzyna Kuśmierczyk, oddziałuje na wyobraźnię odbiorców, podbijając przy tym ich czytelnicze serca... Dajcie się porwać tej fascynującej powieści, w której echa tragicznej przeszłości, kładą się cieniem na teraźniejszości. Mogę Was zapewnić, z czystym sumieniem, że absolutnie tego nie pożałujecie... Ewelina Białogołąbek

To fascynująca powieść z dreszczykiem grozy, jedyna w swoim rodzaju, niesamowicie ciekawa, emocjonująca, o której nie da się zapomnieć długo po zakończeniu lektury. To studium ludzkiej natury i nienawiści tak ogromnej, że popycha ludzi ku zbrodni. Mroczna opowieść o Barbarze, która była ostatnią osobą w Europie, straconą przez spalenie na stosie. Tło historyczne sprzed ponad dwustu lat stało się kanwą zupełnie innej opowieści, którą autorka perfekcyjnie połączyła z wątkiem współczesnym. Oba wątki razem tworzą spójną jeżącą włos na głowie historię, przyprawiającą o szybsze bicie serca. Halina Więcek

""

""

***

"(...)"